Met elf personen, waaronder vijf kampeerders, hebben we van dit weekend genoten.
Nicolien had een leuk programma gemaakt. Vrijdagavond werd gestart met een wandeling in de buurt van de camping. Niet zo heel veel vogels te zien of te horen, maar wel de zwartkop, de gele kwikstaart en jonge spechten in hun nest.
Zaterdagochtend werd om 9.00 uur verzameld bij de camping om op de fiets De Meinweg in te gaan. Het had wel wat voeten in de aarde voordat we daar waren. Bij een van ons liep de ketting van de fiets. Maar na heen en weer gebel is het uiteindelijk weer goed gekomen en konden we gezamenlijk verder fietsen. Eerst koffie in De Boshut en toen na een klein stukje de fietsen tegen een boom gezet.
Wat is dit toch ook een prachtig afwisselend landschap! Bosschages, open plekken en veel vennetjes. Het was niet erg zonnig maar verder goed weer. Doch kans om adders te zien, die hier veel voorkomen, was er hierdoor niet. Wel was weer het zwartkopje te horen met de fluiter en de tuinfluiter, de boomleeuwerik en is dat nu een graspieper of een boompieper? In de lucht gierzwaluwen en op een struikje een roodborsttapuit.
Op een gegeven moment liet de hele club zich langs het pad zakken voor de lunch.
Vlak voordat we onze ronde – van 8 km – hadden gemaakt, ontdekten we twee wespendieven in de lucht. Wat een prachtig gezicht!
Bij de fietsen aangekomen was het: wie wilde fietsen ging nog even door. En wie het voor gezien hield, ging of naar de camping of naar zijn/haar overnachtingsadres.
‘s Avonds werd er gezellig en lekker gegeten en gedronken in De Boshut.
De volgende dag stond het kleine landgoed De Doort, met een mooi oud loofbos, op het programma. Het was warmer en zonniger dan de dag er voor.
(Boomkikker in De Doort.)
Met de auto gingen we er naar toe. We hoopten hier de wielewaal te horen en boomkikkertjes te zien. De eerste niet gespot, maar op een plekje op de braamstruiken, langs de beek, zagen we wel tien kleine groene boomkikkertjes! De een reageerde hier nog enthousiaster op dan de ander! Hier verder ook een lesje in tuinfluiter en zwartkopje wat de zang betreft.
Een jonge grote bonte specht vloog nieuwsgierig met onze groep mee. Hoog boven het veld zong de veldleeuwerik. Het pad verderop was heel smal, links en rechts riet, de witte valeriaan rook heerlijk. De kleine karekiet liet zijn liedje horen.
In het meertje zwommen pa en ma knobbelzwaan met hun vijf kinderen.
Op het brugje werd geluncht en kennis gemaakt met twee wandelaars, die er ook neergestreken waren.
Later nog door een prachtige weide gewandeld met veel wilde bloemen. Toen was het programma afgewerkt. Op een terras werd, als afsluiting, nog een kopje koffie gedronken. Daarna gingen de kampeerders hun tent afbreken en vertrokken de anderen huiswaarts.
Joke Lubach