Met vier personen in twee auto’s vertrekken we om 8.00 uur richting Werkendam. Jasione gaat in haar eigen auto, want zij gaat eerder naar huis. Het is stralend zonnig weer.
Ik heb besloten het rondje deze keer eens andersom te rijden, dus direct voorbij Werkendam gaan we linksaf en stoppen bij de tweede parkeerplaats. Meteen zien we een bruine kiekendief en horen een Cetti’s zanger. Ook zingen tjiftjaf en zwartkop.
We lopen langs een fietspad langs een aantal plassen. Er zitten veel kemphanen die nog steeds zeer bontgekleurd zijn. Maar ze zijn toch al in de rui, want hun verenkleed ziet er nogal slordig uit. Er lopen heel veel Canadese ganzen het water in en we zien een paar kluten in de verte.
Er komt een fietser langs die vertelt dat er langs de Bandijk een casarca gezien is. We turen in de verte richting Bandijk maar zien hem niet.
We gaan nu snel door richting het nest van de visarend, want Jasione moet om 11.30 uur al weg. Onderweg klimmen we nog op een uitkijkkubus en zien een kleine zilverreiger.
Bij het visarendennest aangekomen zien we twee grote visarenden op het nest zitten. Zijn de jongen al zo groot? Maar dan vliegen ze weg. Het blijken de oudervogels te zijn. We zien nu drie nog vrij kleine jongen.
Jasione gaat naar huis en wij gaan met zijn drieën naar het Biesboschmuseum voor een sanitaire stop en een kopje koffie. Daarna gaan we een stukje lopen naar het kunstwerk met de metalen cirkels. Er zit een bosrietzanger te zingen. Turend over het water ontdek ik heel in de verte een zwartkopmeeuw. Terugwandelend horen we zelfs een wielewaal!
De volgende stop is bij het dijkje dat een stuk het water inloopt. De lindes staan te bloeien en een overweldigende zoete lucht komt ons tegemoet. Het water staat vrij laag en op de slikken staan veel grutto’s.
We rijden door naar de Muggenwaard. Daar staan weer veel kemphanen.
Als laatste gaan we nog op zoek naar de casarca. Die zou bij de meest oostelijke brug moeten zitten. Nu zijn casarca’s nogal oranje. En inderdaad ziet Arend uit zijn ooghoek een oranje ding. Maar helaas: het is een plastic bal. En nog een oranje ding: weer een plastic bal. Maar dan zie ik toch een echte casarca zwemmen. Een mooie afsluiting van een mooie excursie.
Nicolien Drost