Er hebben zich 16 mensen opgegeven voor deze excursie. De helft komt naar Hoenderdaal en de andere helft gaat direct naar Oortjeshekken. Buienradar zegt dat het ’s ochtends droog blijft maar dat er ’s middags buien worden verwacht.
We gaan eerst lopen langs de Bisonbaai. Het pad langs de zuidkant is moeilijk begaanbaar: modderig en glibberig. In het water zien we wilde eenden en kuifeenden en in de verte een brilduiker.
In de bosjes langs de kant komt een groep mezen langs. Kool- en pimpelmezen en veel staartmezen. En er blijkt ook een goudhaantje tussen te zitten.
Bij de westpunt van de Bisonbaai blijkt het pad beter te worden. Hier zien we een prachtige baltsende brilduikerman. Het is nu kwart over tien en we gaan wat harder doorlopen. Onderweg zien we nog een torenvalk van heel dichtbij.
Om vijf over elf zijn we bij Oortjeshekken. De gereserveerde tafel staat al klaar. De excursiegangers druppelen langzaam binnen. De koffie met iets erbij is heel welkom.
Na de koffie gaan we door per auto naar Kekerdom en parkeren in het dorp. We lopen terug naar het pad de uiterwaarden in. Het water staat erg hoog maar het pad ligt nog net boven water. Iets verder moeten we zelfs een stukje door water lopen dat over de weg loopt. De drijvende hut blijkt niet bereikbaar te zijn.
In een grote plas zien we allerlei eenden. Tafeleenden, meerkoeten en wintertalingen. En in de verte een paar grote zaagbekken.
We lopen verder richting de theetuin en zien onderweg nog een grote zilverreiger. In de verte verschijnen donkere wolken en we besluiten om maar weer terug te gaan. Het water stroomt nog steeds over de weg maar is gelukkig nog niet dieper geworden.
Onderweg met de auto’s naar huis krijgen we inderdaad een flinke bui over ons heen. Het was een korte excursie maar we hebben toch leuke vogels gezien.
PS Later blijkt dat we 1 auto zijn kwijtgeraakt. Ton, Herman en nog iemand waren te laat in Oortjeshekken en zijn daarna op eigen houtje naar Kekerdom gegaan.