Met drie auto’s en acht deelnemers vertrekken we om 9.00 uur uit Driebergen. Rein en Trudy nemen geen passagiers mee want ze gaan eerder terug. Er is af en toe zon en het is voor februari niet koud maar het waait wel hard.
Bij het Landje van Geijsel gaan we in de luwte van de schuur staan. Daar staan ook al de vier mensen uit Utrecht. Er staat een flinke groep grutto’s, bijna allemaal met de kop in de veren. We hebben de indruk dat er wel IJslandse grutto’s tussen staan, maar ze zitten net te ver om dat goed te kunnen zien. Verder zitten er wintertalingen, smienten, krakeenden, scholeksters, een paar wulpen en een paar pijlstaarten. We zoeken naar watersnippen maar zien ze niet.
We proberen het aantal grutto’s te schatten en komen op zo’n 600 à 800 exemplaren. Er zitten een paar grutto’s met kleurringen om de poten. Een heeft een oranje vlag. Deze is in Frankrijk geringd. Op de hut hangt een papier waarop staat waar welke ringen vandaan komen.
Trudy en Rein gaan naar huis en de rest gaat naar de Waverhoek. We parkeren de auto’s en stappen over het overstapje. In de verte staan bergeenden, krakeenden en een pijlstaart. Aan de overkant van het water zien we een vrouw of juveniele blauwe kiekendief vliegen. Hij laat zich herhaaldelijk zien. We beginnen om de plas heen te lopen, maar na een tijdje wordt het pad ons te modderig en lopen we weer terug. In de weilanden zien we in de verte grote groepen kolganzen. We zien de blauwe kiekendief weer vliegen. Terug op de parkeerplaats besluiten we het voor gezien te houden. De grutto’s waren al in groten getale aanwezig en ook de blauwe kiekendief was leuk.
Nicolien Drost