De weerberichten voorspelden een dag met stevige buien. We waren op alles voorbereid.
Het aardkundig monument De Bol is een oude rivierduin dat rond 1900 met een strekdam is vastgelegd en ligt in de uiterwaarden van de Lek. De vegetatie is divers. We lieten ons niet afschrikken door de trage regen. De (oever)planten bloeiden prachtig, zoals kattestaart, koninginnekruid, moeraskruiskruid, moeraswederik, watereppe, gele honingklaver, wolfspoot, glidkruid, wilde bertram, veldzuring, kruisdistel, glad walstro, sikkelklaver. Vreemd voor die plek is een wijnstok met druiven, een okkernoot en japanse duizendknoop (een exoot). In een opstaande rand van een duin zagen we gangen van graafbijen en oeverzwaluwen bij hun nesten.
Een donkere lucht, die een zware bui aankondigde, deed ons teruggaan naar de auto’s om te vertrekken naar de Zouweboezem via het pont van Schoonhoven. Het regenwater spoelde om ons heen tijdens deze rit. Echter bij aankomst kwam het zonnetje door en bleef het droog.
Hier kwamen we enkele rivierkreeften (ook exoten) op het pad tegen. Laatst zond Vroege vogels via het radioprogramma een interview uit over een verspreidingsonderzoek van rivierkreeften en de vraag om vondsten ervan te melden.
De waarnemingen op onze wandeling waren heel divers. Naast de zeldzame esdoornganzevoet zagen wij onder andere het wilgeroosje bloeien, melkeppe, waterscheerling, bitterzoet, moerasvaren, watermunt, landkaartje op koninginnekruid, rijpe bramen en ooievaars, zwarte sterns, jong van ijsvogel, groenling en purperreigers.
(Watermunt, foto Ger Groot)
Voldaan gingen we terug naar huis.
Trudy Groot